Vandaag ontdekte ik dat de "circussen" van de Pyreneeën geen clowns hebben, maar wel borden die op een grap lijken. Twee bergen, drie verboden en een papa die vastbesloten is foto's te maken, ook al moet ik de camper bewaken. Gelukkig slapen we op de Col du Tourmalet wel lekker warm!
Occitanië
Tussen gigantische bergen en Siberische wind ontdekte ik het meest serieuze circus ter wereld: dat van Gavarnie. Zonder clowns, maar met rotsen die als publiek dienen en een papa die bijna smokkelaar werd.
Vandaag werden we overvallen door luiheid en we vertrokken om één uur, met de elegantie van iemand die de kunst van het nietsdoen beheerst. Lidl, goedkope diesel en de Pyreneeën die opdoemen: een dagje lanterfanten met uitzicht.
Vandaag sloop ik Toulouse binnen: ik besnuffelde straten, stak bruggen over en sprong bijna de lucht in met een Beluga XL. Steden, pas op, er loopt een ontdekkingsreizende wijnmaker rond!
De regen omringde ons, Toulouse riep ons en de bank hield ons tegen. Uiteindelijk wonnen de dutjes, de gedachten van papa Edu en mijn talent om niets met stijl te doen. Een dag zonder richting, maar vol hondenrust.
De regen hield ons niet tegen: dutjes, wasserij en hondenavonturen door Montauban totdat we ons nachtelijk toevluchtsoord vonden
Vandaag hebben we gereisd tussen de regen, de Déjà vu's en de forten. Papi Edu zwoer dat Najac hem bekend voorkwam... en hij had gelijk. Tussen oude stenen, stoffige mannequins en een late zon, eindigden we de dag in een charmante hoek genaamd Bruniquel.
De regen maakte ons vroegtijdig wakker en liet ons de hele dag niet met rust. Tussen spoelschoonmaak, landschappen zonder sprankeling en een dorp genaamd La Fouillade ontdekte ik dat zelfs grijze dagen hun charme kunnen hebben.
Tussen stenen bogen en mysterieuze grotten, sprongen, snuffelpartijen en avonturen: een ontdekkingsdag die uit een sprookje lijkt te komen.
Vandaag begonnen we de dag "heel vroeg" om elf uur, we zagen een meer waar je niet kon wandelen, een Venetië zonder water, een ansichtkaartkloof en eindigden met het ontvluchten van een mysterieus evenement naar een geheime plek.
Vandaag moest ik bergbeklimmer zijn: hekken om overheen te springen, langzame mensen om in te halen en een weg waar auto's met negentig kilometer per uur voorbijraasden, terwijl ik aan elke pol rook alsof het heilig was.
We dachten even in Conques te stoppen en uiteindelijk persten we zes euro parkeergeld eruit alsof het een hotel met spa was. Toen begon de jacht op de perfecte slaapcamper... bijna 's nachts, natuurlijk.