Dag 129: Ballymartle Woods – Cork – Lissava

De nacht in het bos van Ballymartle was zo rustig dat zelfs de uilen hun wekker uit leken te hebben gezet. Totale stilte, geen sirenes, geen auto's en geen geesten van de schuine begraafplaats die daar vlakbij was. Het beste is dat de plek niet eens op Park4Night stond... totdat papa Edu, als een goede digitale ontdekkingsreiziger, het toevoegde zodat andere mensen en honden ervan konden genieten.

We vertrokken laat, rond elf uur 's ochtends, richting het noorden. Onze bestemming: Cork. We parkeerden ten noorden van het centrum en liepen naar beneden, want een stad ruik je beter met de pas van een hond.

De verkenning was een heel stedelijk avontuur. We liepen door de Victorian Quarter, met zijn elegante gebouwen en gevels die ons verhalen leken te willen vertellen. Daarna kwamen we bij Saint Patrick's Street, de hoofdader van de stad, vol winkels en mensen die als haastige mieren van de ene naar de andere kant gingen.

De Engelse Markt maakte me gek van geuren. Blijkt dat hij in zeventienhonderdachtentachtig opende en vandaag de dag nog steeds verse producten verkoopt alsof er niets is veranderd. Daar kun je kazen, vis, brood en zelfs specerijen uit verre oorden vinden. Ik dacht: "Als deze markt al meer dan twee eeuwen functioneert, dan ligt er vast ook een bot voor mij in een hoekje".

Toen de honger begon te knagen, gingen we op het terras van een klein restaurant zitten, net op weg naar de kathedraal. Ik ging strategisch onder de tafel zitten, in afwachting van een kruimel die uit de hemel zou vallen.

We zagen ook kerken die op heilige kastelen leken en kleurrijke muurschilderingen die de grijze muren tot leven brachten. Elke hoek was een verrassing. Maar de echte parel was de kathedraal van St. Fin Barre. We zagen hem alleen van buiten, hoewel zijn geschiedenis indrukwekkend is: ze zeggen dat er in de zevende eeuw al een klooster was dat was gesticht door Saint Fin Barre, beschermheilige van Cork, en dat de huidige kathedraal in de negentiende eeuw werd gebouwd. De drie torenspitsen wijzen zo krachtig naar de hemel dat het lijkt alsof ze de wolken doorboren.

Daarnaast ontdekten we een klein doolhof, een modern cadeau voor de bezoekers. Ik rende erin rond alsof ik op zoek was naar de heilige schat van de honden. Voor mij was er geen uitgang of ingang, het was een spel van bochten met de geur van vers gras.

Toen de honger begon te knagen, gingen we op het terras van een klein restaurant zitten, net op weg naar de kathedraal. Ik ging strategisch onder de tafel zitten, in afwachting van een kruimel die uit de hemel zou vallen.

Later maakten we een rustige wandeling langs de rivier de Lee, die tussen de gebouwen kronkelt alsof hij verstoppertje speelde. Maar de hemel besloot ons te pesten: het begon te regenen. Papa Edu, die een middeleeuwse ridderziel heeft, pakte me op en zette me onder de paraplu. Ik was als een koning, met mijn pootjes bungelend, terwijl de mensen natter werden dan ik. Ik bekenten dat ik me op dat moment de keizer van Cork voelde.

Om vijf uur 's middags stapten we in de auto en namen we de snelweg M8 richting het noorden. We stopten bij een Circle K-station omdat papa Edu en oom Joan wilden douchen. Maar de medewerker vertelde ons dat de douche niet werkte. Leugen! Ik rook het van buitenaf: die plek had een douche, wat hij niet had was zin om hem te laten gebruiken. Uiteindelijk tankten we alleen diesel en water.

Voordat we Cahir bereikten, vonden we een geweldige plek om te slapen: Scaragh Woods. De plaats heeft op Park4Night slechts één recensie en met twee sterren, maar wij dachten het tegenovergestelde. Een rustig bos, met een goede uitstraling en meer dan genoeg ruimte voor onze camper. Anderen vonden het misschien saai, maar voor mij was het perfect.

De regen stopt niet, hij beukt tegen het dak van de camper alsof hij met ons wil komen dineren. Maar ik kruip weg in mijn hoekje, luisterend naar dat vochtige tromgeroffel, blij dat ik een dag vol stad, geschiedenis en natuur heb beleefd.

Zo sloten we de dag af: doorweekt van de regen, ja, maar ook van nieuwe avonturen.